پرهنگ

مدیریت فرهنگ، با نرم افزار و گزارش و جلسه!

پرهنگ

مدیریت فرهنگ، با نرم افزار و گزارش و جلسه!

پرهنگ

دغدغه اصلی پرهنگ، فرهنگ است. اما به سیاست، اقتصاد، جامعه و... هم سرک می‌کشد.
پرهنگ بیشتر از نوشته‌های خودم پر شده است، هر چند از نوشته‌های دیگران نیز خالی نیست.
ارادتمند؛ علی اصغر جوشقان‌نژاد

تاريخ پرهنگ
آخرین نظرات
عضوی از راز دل

۱۱ مطلب در مرداد ۱۳۹۰ ثبت شده است

اگر من یک فروشنده هستم
محصول ایرانی می فروشم
و از بین محصولات ایرانی هم
با کیفیت ترین ها را به مشتری پیشنهاد می کنم.
حتی اگر سود آن کمتر از نمونه خارجی باشد؛
چرا هم وطنم جنس چینی بخرد؟
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ مرداد ۹۰ ، ۰۸:۱۲
علی اصغر جوشقان نژاد
لحظاتی قبل از اذان صبح امروز، برنامه تسبیح رادیو معارف بخشی از روضه خوانی مقام معظم رهبری درباره ضربت خورد امیرالمومنین را پخش کرد.
بشنوید

تهدمت والله ارکان الهدی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ مرداد ۹۰ ، ۱۲:۵۱
علی اصغر جوشقان نژاد
اگر من یک تولید کننده هستم
به خاطر می سپارم
که هر چه من تولید می کنم
آبروی تولید ایرانی است
پس با کیفیت ترین محصول ممکن را
ارائه خواهم کرد
با کمترین قیمت ممکن
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ مرداد ۹۰ ، ۰۸:۱۰
علی اصغر جوشقان نژاد
اگر من یک کارمند هستم
جهاد اقتصادی من
در افزایش بهره وری کارهای خودم است...
حقوق می گیرم؛
پس بهترین کار را ارائه می کنم.
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ مرداد ۹۰ ، ۱۷:۰۷
علی اصغر جوشقان نژاد

فرزند شما چند کیلویی است؟

صرفا جهت ریا به اطلاع می رسد:

هر ساله، یک میهمانی عمومی داشتیم که همه فامیل را دعوت می کردیم.

امسال هزینه آن میهمانی را به سومالی دادیم، در عوض میهمانی های کوچکتر گرفتیم و با نان و پنیر و هندوانه، از دوستان پذیرایی کردیم.

صرفا جهت ریا به عرض رسید. شما لازم نیست خودتان را به زحمت بیندازید

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ مرداد ۹۰ ، ۱۲:۳۳
علی اصغر جوشقان نژاد

دبیرستان که بودیم، در کتاب دینی می خواندیم که در قیامت از چهار چیز سوال می کنند و یکی از آنها این بود که «مال خود را در چه راهی صرف کرده ای». بعد فکرمان می رفت دنبال خرید ممنوعه هایی مثل مشروبات الکلی و امثال آن و تمام.

حالا که فکرش را می کنم، می بینم که این جمله را باید در همه کلاس های اقتصاد، سیاست، فرهنگ و... یادمان می دادند. پول خرج کردن، همه جا باید روی «حساب» و «کتاب» باشد. روی «حساب» باشد تا زیاده روی در خرج کردن (یا نکردن) پیش نیاید و روی «کتاب» باشد، یعنی بر اساس «کتاب» زندگی مان، قرآن باشد.

اگر هر جا پولی می دهیم، حساب گیرنده اش را تا هفتاد دست آن طرف تر بکنیم، خیلی اوضاعمان فرق خواهد کرد. موقع سینما رفتن، نگاه کنیم که پول بلیط توی جیب کدام جریان فرهنگی می رود. موقع کتاب خریدن، فکر کنیم که کدام نویسنده و جریان فکری را تقویت می کنیم و ...

*

دنیا بدون صهیونیسم

اگر کالای اسرائیلی، به معنای تولید شدنش در اسرائیل باشد، خیلی در دسترس ما نیست. تحریم کردنش هم راحت است. اصلاً شبیه شوخی و مسخره بازی است که بخواهیم تحریمش کنیم.

اما اگر کالای اسرائیلی را به معنای حامی اسرائیل بدانیم، آنوقت اوضاع فرق می کند. کالاهای مختلفی دور و برمان خواهند بود که شامل این حکم بشوند.

اما چرا باید آنها را تحریم کنیم؟

ما با اسرائیل دشمنی متقابل داریم. این دشمنی هم در عقایدمان و عقایدشان ریشه دارد. 1400 سال پیش هم خدای دانا در قرآن حکیمش گفته است که:

لتجدن أشد الناس عداوة للذین آمنوا الیهود والذین أشرکوا- سوره مائده آیه 82

حالا با این سابقه طولانی، باید همه راهکارهای ضربه زدن به دشمن را پیدا کرده باشیم و به خدمت گرفته باشیم. یکی اش هم راه اقتصادی است. نمی خریم، چون دشمن ما هستند و کمک به دشمن، خیانت است.

به علاوه، نمی خریم، چون در قیامت اگر بپرسند چرا خریدی، نمی توانیم بگوییم «چون خیلی خوشمزه بود»

همچنین، نمی خریم چون اکثر مراجع تقلید این معامله را «حرام» دانسته اند. +

و بالاخره، نمی خریم به خاطر عقیده مان. همانطور که در طول جنگ تحمیلی به خاطر عقیده مان سختی هایی را تحمل کردیم، امروز هم از بعضی «خوشمزگی ها» چشم می پوشیم تا استواری بر عقیده را نشان داده باشیم.

*

از بین همه کالاهایی که گوشه و کنار به عنوان صهیونیستی معرفی شده اند، تحریم این سه تا آسان تر است. پیشنهاد می کنم از همین امروز با اینها شروع کنید:

کوکا کولا (نوشابه های کوکا کولا و فآنتا، آب معدنی دسانی)

پپسی (نوشابه های پپسی و میرندا، آب معدنی آکوافینا)

نستله (از نسکافه تا سرلاک، محصولات متنوعی دارد)

*

دعوت می کنم در سال جهاد اقتصادی، «جهاد اقتصادی با دشمن» را جدی بگیرید. لااقل با نوشتن در وبلاگتان، خود و دیگران را به آن تشویق کنید.

*

تا وقتی که یاد نگیریم خرید خود را بر مبنای عقیده مان انجام دهیم، به جایی نمی رسیم.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ مرداد ۹۰ ، ۱۶:۴۸
علی اصغر جوشقان نژاد

در آستانه روز قدس سال جهاد اقتصادی، مطلبی را که حدود 5 سال قبل در نشریه الکترونیکی پرسمان + نوشته بودم مجدداً منتشر می کنم و بعد توضیحی اضافه خواهم کرد:

جایی خوانده ام که کودکان اسرائیلی بر روی بمب هایشان می نویسند: «هدیه ای برای کودکان فلسطینی». این کار از آنها بعید نیست اما اگر یک ایرانی مسلمان چنین کاری انجام دهد عجیب و زشت است. تعجب نکنید، چون ممکن است خود شما جزء کسانی باشید که مشابه این هدیه را برای کودکان فلسطینی می فرستند.

* * *

حضرت امام خمینی در فتوایی قریب به این مضمون می فرمایند: «هر معامله ای که باعث تقویت رژیم صهیونیستی شود حرام است.» اگر این فتوای صریح هم نبود، عقل ما نیز به همین مسئله حکم می کرد که نباید موجبات تقویت ظالم را فراهم کرد. اما با وجود این فتوا نیز هنوز ما معاملاتی در کشور خودمان انجام می دهیم که حتی خبر نداریم سود این معاملات در جیب اسرائیل می رود و گلوله ای می شود به قلب کودکان فلسطینی.

شرکت های زیادی هستند که محصولات آنها در همه دنیا فروش می رود، ممکن است کارخانه آنها در هر جایی باشد (حتی ایران) اما سرمایه اصلی آن، و در نتیجه سود اصلی آن متعلق به رژیم صهیونیستی است. نام این شرکت ها آشناست. نگاه کنید:

گوشی موبایل Nokia

نوشابه های Coca cola

نوشابه های Pepsi

مواد غذایی Nestle

شرکت نفتی Shell

لوازم آرایشی Loreal

حتی باشگاه ورزشی Arsenal

و بسیاری از شرکت های دیگر که ممکن است شما نیز محصولات آنها را بخرید.

ممکن است تعجب کنید. من برای نمونه به سه تا از این محصولات را توضیح مختصری می دهم. پیدا کردن بقیه ماجرا با خودتان و جستجوی ساده در اینترنت.

Pepsi:

گفتن این که پپسی مخفف چه کلماتی است حرف دیگری باقی نمی گذارد: Pay Each Penny Save Isreal پپسی مخفف جمله "هر یک پنی خود را برای حفــظ اسرائیــل بپردازید" است.

Arsenal:

باشگاه ورزشی آرسنال طی قراردادی با اسرائیل نقش مبلغ برای جذب توریست را به خوبی ایفا کرده است که تنها با مساعدت این باشگاه سالیانه دو میلیون توریست نصیب اسرائیل می شود.

Cocacola:

در سال 1997، نماینده اقتصادی دولت اسرائیل از این شرکت به دلیل حمایت مستمر از اسرائیل در 30 سال گذشته و امتناع از پذیرفتن تحریم اسرائیل از جانب اتحادیه اعراب قدردانی کرد. این شرکت ضمن حمایت آشکار و مستمر از این دولت، اعلام کرده بود که حاضر است سرمایه گذاری چندین میلیارد دلاری برای اسقاط جمهوری اسلامی ایران داشته باشد. متاسفانه نمایندگی تحت لیسانس این شرکت زیر نظر آستان قدس رضوی مشهد کارمی کند.

* * *

متاسفانه سالیان سال است دولت های ما با فریاد بلند مرگ بر اسرائیل، چشم خود را بر این واقعات بسته اند. اما نقش ملت در این مبارزه چیست؟ اگر شما مصرف کننده هستید، تحریم را فراموش نکنید. اگر در نزدیکان شما کسی ساندویچی دارد، از او بخواهید کوکاکولا، پپسی و سایر محصولات وابسته به آنها (مانند فانتا، اسپرایت و ...) را نفروشد. اگر قصد خرید گوشی جدیدی برای تلفن همراه دارید، نوکیا (وموتورلای آمریکایی) را کنار بگذارید. باور کنید که در روز قیامت از اینکه مال خود را در چه راهی صرف کرده اید سوال خواهید شد.

* * *

عدالت حکم می کند که تحریم این محصولات را از مردم و دولت همزمان بخواهیم. برای این کار تا کنون بیانیه های زیادی داده شده است، اما یک مطالبه عمومی لازم است.

* * *

جمله آخر: «تا وقتی که یاد نگیریم خرید خود را بر مبنای عقیده مان انجام دهیم، به جایی نمی رسیم.»

پیشنهاد می کنم در مورد تحریم، مخصوصاً در مورد سه کالای خاص کوکاکولا، پپسی و نستله مطلب بنویسید. این سه کالا، بسیار آسان از سبد کالایی ما قابل حذف هستند.

پیشنهاد می کنم بنویسید و خوشحال می شوم اگر مطلعم کنید.

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۰ ، ۰۰:۰۸
علی اصغر جوشقان نژاد

آخر شب، از پارک بیرون می آمدیم و حسین (پسر 5 ساله ام) اصرار می کرد که باز هم بازی دیگری سوار شود. یک باره نگاهم افتاد به خانم هایی که با وضع حجاب نامناسبی می آمدند. معمولاً خودم پیش قدم می شدم و تذکر می دادم، اما اینجا نمی شد. پس خانمم رفت و تذکری داد و آمد. بدیهی بود که همین الآن اثری نداشته باشد. حتی اگر می خواستند هم الآن نمی توانستند حجاب خیلی بهتری داشته باشند، چون اساساً لباس شان اشکال داشت.

اما برای اینکه اولین بار، حسین هم نهی از منکر کرده باشد، گفتم: «بابا جون برو به اون خانم ها بگو حجابشون رو درست کنن، بعد بیا بریم یه بازی دیگه سوار شیم!» حسین هم با کله دوید و رفت و بلند بلند صدایشان کرد و تذکر داد.

خانم های نه چندان محترم، بعد از حرف حسین کلی ریسه رفتند که چه بامزه... ولی دستی هم به این روسری وامانده نزدند که نزدند. در عوض حسین، بعد از این که این همه دیده بود بابا و مامانش به این و آن تذکر می دهند، یک بار هم خودش تمرین کرد.

۷ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۰ ، ۱۶:۴۳
علی اصغر جوشقان نژاد
آلیس به یک دوراهی رسید و یک گربه را روی درخت دید.
به گربه گفت: «از کدام مسیر باید بروم؟»
گربه پرسید: «به کجا می‌خواهی بروی؟»
آلیس پاسخ داد: «نمی‌دانم.»
گربه گفت: «پس مهم نیست که از کدام راه بروی.»
از «آلیس در سرزمین عجایب»
*
«الآن در کدام مسیر هستیم؟»
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ مرداد ۹۰ ، ۱۶:۰۱
علی اصغر جوشقان نژاد

می دونستید نماز صبح ماه رمضان، معمولاً از 40 روز نماز ماه های دیگه مون برتر حساب می شه؟ فکر می کنید چرا معمولاً؟

چون پیامبر فرموده:

هر نمازى که با مسواک زدن بخوانى از چهل روز نمازى که بی ‏مسواک زدن بخوانی برتر است.(1)

چرا ماه های دیگه مون نباید همین فضیلت رو داشته باشه؟

 
1) منتخب میزان الحکمة: 288
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ مرداد ۹۰ ، ۰۵:۲۹
علی اصغر جوشقان نژاد