محسوسات :: پرهنگ

الهى از نماز و روزه‏ام توبه کردم بحق اهل نماز و روزه‏ات توبه این نا اهل را بپذیر.

الهى بفضلت‏سینه بى کینه‏ام دادى بجودت شرح صدرم عطا بفرما.

الهى عقل گوید الحذر الحذر، عشق گوید العجل العجل آن گوید دور باش و این گوید زود باش.

الهى ضعیف ظلوم و جهول کجا و واحد قهار کجا.

الهى آنکه از خوردن و خوابیدن شرم دارد از دیگر امور چه گوید.

الهى اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیست که تو دارایى منى.

الهى در ذات خودم متحیرم تا چه رسد در ذات تو.

الهى نعمت‏سکوتم را ببرکت و الله یضاعف لمن یشاء اضعاف مضاعفه گردان.

الهى بلطفت دنیا را از من گرفته‏اى بکرمت آخرت را هم از من بگیر.

الهى روزم را چو شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى

۰۱ دی ۸۲ ، ۱۰:۵۸

ماهنامه سوره

وبلاگ ماهنامه سوره یادگار سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی که مدتی است دوباره منتشر می شود به روز شد.

۰۱ دی ۸۲ ، ۱۰:۵۶

ماهنامه سوره

وبلاگ ماهنامه سوره یادگار سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی که مدتی است دوباره منتشر می شود به روز شد.

۲۹ آذر ۸۲ ، ۰۶:۲۳

alireza

محسوسات و معقولات اینه ممنوعاتش چی میشه....ثاقب جون گفتم این بار بی خبر راه نیفتیم.اینم خبر......یاحق

۲۹ آذر ۸۲ ، ۰۴:۲۰

ایمان

سلام شهادت حضرت امام جعفر صادق(ع) را تسلیت عرض می نماییم.................اللهم صل علی فاطمه و ابیها و امها وبعلها و بنیها و سرالمستودع فیها.......................راستی از آشناییتون خوشحال شدم . به ما سر بزنید.آدرس ما رو که دارید یه نون و نمکی پیدا می شه!

۲۸ آذر ۸۲ ، ۱۲:۰۶

بهزاد

عکس آقا آقا دیگه کیه شعرتو تو خلوت حتما می خونم

۲۸ آذر ۸۲ ، ۱۰:۱۵

محمد صادق افراسیابی

سلام ... ممنون که به ما سر زدی ... نظرات شما هم مثل بقیه عالی و امیدوار کننده بود ... به امید ظهور حضرت

۲۸ آذر ۸۲ ، ۰۸:۲۰

باولایت زنده ایم

نهایت خلقت جهان پرورش انسانهایی است که در برابر شدائد در برابر هر چه ترس و شک و تردید است غلبه کنند و حسینی شوند. (سید شهیدان اهل قلم آقا مرتضی آوینی)

۲۸ آذر ۸۲ ، ۰۲:۵۹

محسن داجر

سلام. آنها که مرا می شناسند می دانند که من در قبال متونی که جلویم می گذارند ، ۲ قاعده دارم و آنها اینگونه اند : ۱- هیچ وقت از نوشته کسی تعریف نکن، هیچ وقت. ۲ - وقتی فکر می کنی یک نوشته واقعا سزاوار تعریف است، به قاعده اول مراجعه کن.
با این حال باید بگویم دست مریزاد. نه به خاطر خود نثر و نه برای محتوا. سبکی که گرفته ای یک وبلاگ جداگانه می خواهد. سیال ذهن + آشفتگی واقعی که همه ما آدمها داریم + کمی هم مبالغه ، با وضو هم که می نویسی سوراخهایش خود به خود پر می شود. آن وقت خواننده مجبور می شه که تا آخرش بیاد حتی اگر هیچی نفهمه با ازت متنفر بشه. یا علی
راستی ازین که حاجی انجوی هم برات پیام می ده حال کردم.

۲۷ آذر ۸۲ ، ۰۹:۰۳

دیافه

سلام.شعر قشنگ و غمگینی بود...

۲۶ آذر ۸۲ ، ۰۲:۵۳

ابوالفضل

با عرض سلام و احترام: تنها سکوت و نظاره رقص قلمی زیبا.....

۲۵ آذر ۸۲ ، ۱۲:۵۱

سید محمد انجوی

سلام . طبق معمول لذت بردم . خیلی چاکریم . شرمنده

۲۴ آذر ۸۲ ، ۰۷:۰۰

علیرضا

با سلام. متاسفانه یک عده ... به عنوان آزادی و با فریب یک عده عوام وارد مجلس شدند و بجای اینکه به درد مردم برسند، به دنبال این بودند که چرا فلانی افتاد هتل اوین، چرا فلان روزنامه زنجیره ای! تعطیل شد، آی چرا طرحهای دوقلو رد شد و ... . وقتی آقا به این آقایون می گوید بروید دنبال وضع معیشت مردم، باز هم کار خود را می کنند و یک مشت دانشجوی ... هم می شوند آلت دست آقایون!!! بهرحال باید کاری کرد. اگر نظر و پیشنهادی دارید خوشحال خواهم شد بشنوم. یاعلی

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

پرهنگ

پرهنگ

مدیریت فرهنگ، با نرم افزار و گزارش و جلسه!

محسوسات

ولایت فقیه

حدیث نفس

عمل گرایی

انتخابات

آرمان گرایی

نظرات (۱۵)

ارسال نظر