پرهنگ

یک گنبد طلایی با دو گلدسته آبی.
یک گنبد طلایی مثل خورشید، مثل مهر. مثل یک دشت پر از سنبله‌های زرد گندم. مثل خورشیدِ هنگام طلوع وقتی به عکس آن توی آب دریا خیره می‌شوی. مثل گلبرگهای یاس زرد. مثل خورشید، مثل مهر.
دو تا گلدسته آبی مثل دریا، مثل آب. مثل آسمان وقتی خورشید میان آن می‌درخشد. مثل آب، مثل دریا وقتی انعکاس تور خورشیدِ وقت غروب، آن را طلایی می‌کند. مثل دریا، مثل آب.
یک گنبد طلایی با دو گلدسته آبی، مثل قرص کامل ماه وقتی همه نور خودش را از خورشید می‌گیرد. مثل ماه مهرافشان وقتی به برادر لبخند می‌زند.
یک گنبد طلایی با دو گلدسته آبی، مثل چهره‌ای همچون خورشید و دستانی مثل دریا هنگام دعا. دستانی مثل دریا که ماهی‌ها در تلاطم نگاهش به دنبال آب می‌گردند. دستانی مثل دریا به همراه یک علم و یک مشک. یک علم سرخ مثل خورشیدِ هنگام غروب و یک مشک در انتظار آب دریا.
یک گنبد طلایی با دو گلدسته آبی. آبیِ آبی، مثل آب دریا وقتی که ماه قدم در آن می‌گذارد. مثل آب توی مشت‌ها. مثل آب مقابل صورت. مثل آب هنگامی که از توی دستها بیرون می‌ریزد. مثل آب روی آب، مثل آبروی آب.
یک گنبد طلایی با دو گلدسته آبی.
یک گنبد طلایی مثل خورشید، مثل مهر. مثل خورشیدِ هنگام غروب.
دو تا گلدسته آبی مثل دریا، مثل آب. مثل دو تا رود، مثل دو تا دریا، وقتی انعکاس نور خورشیدِ وقت غروب بین آن را خونین می‌کند.
یک گنبد طلایی با دو گلدسته طلایی.

امضاء : ثاقب