دغدغه اصلی پرهنگ، فرهنگ است. اما به سیاست، اقتصاد، جامعه و... هم سرک میکشد. پرهنگ بیشتر از نوشتههای خودم پر شده است، هر چند از نوشتههای دیگران نیز خالی نیست. ارادتمند؛ علی اصغر جوشقاننژاد
سلام... من دفعه اول بود که اومدم اینجا... معرکه بود... خیلی لذت بردم.... چند تا از متن ها رو خوندم....خیلی عالی بود... انشاءالله اگه خدا توفیق بده باز هم میام.... التماس دعا....
خواهش می کنم... خواهش می کنم... اختیار دارید. می دونم اصلا انتظار نداشتید. بله .. بله.. درسته ... کار خودمه. می دونم که فکر نمی کردید بتونم ولی خب چه کنیم. ما اینیم دیگه. جانم به فدای مهرآب. فعلا با طراحی قالب جدید حسابی حال کنید تا بگردم یه مطلب در و خور شان مهرآب بزرگ!!! اینجا بذارم. یاعلیش
سلام. آقا ثاقب! یه ویروس رو سورس وبلاگ شما لونه کرده و وارد رایانه ی بازدیدکنندگان میشه. لطفا زودتر پاکش کنید که مشکلی پیش نیاد. اگه اطلاعات بیشتری راجه به این ویروس خواستی بگو
تا به حال فکر میکردم « ماقال» مهم است نه«من قال» اما ظاهرآ شما به یافته های جدیدی رسیده اید! اگر والا مرتبتی چون شما منت گذاشته و خواستید نظری بر آدمهای ریزی مثل من بیندازید کمی منصف تر نگاه کنید. اظهار ارادت من به ابراهیم جز از سر دلسوختگی نبوده چرا که دو برادر خودم سالها همرزم ابراهیم ها بوده اند. در ضمن٬ پرومته برای من خدا نیست تنها یک نماد است نمادی که برای سعادت بشر با اهریمن جنگید تا بتواند به آسمان برود و روشنایی را برای سعادت انسان به زمین بیاورد.اما چه فرق میکند که آن که چنین میکند نامش پرومته باشد یا حسین و مگر حسین هدفی جز این داشت؟ مگر نه این که ما عاشق مرام حسین ایم٬ حسین منهای مرامش که دیگر حسین نیست ومرام حسین هر نامی که داشته باشد باز هم حسینی است. خدا کند شیعه مرام او در عمل باشیم. برادر عزیز این را هم میدانم که شیعه حسین به خلق الله نگاه عاقل اندر سفیه نمی اندازد زیرا میداند که:« ان ربک هو اعلم بمن ضل عن سبیله و هو اعلم بالمهتدین».
عشق.. عاشق... معشوق ... خدایا چه کنم که جز تو نبینم. خدایا خالصم کن برای خودت. هیچ کس را جز تو نمی خواهم. این را می دانم اما نمی توانم. لااقل تاکنون نتوانسته ام. نتوانسته ام آن باشم که می خواهم. آن باشم که می خواهی... می خواهم به درجه ای برسم که پناه ببرم از تو به تو... (مانند نبی : اعوذ بک منک)