مکالمات فرهنگی اقتصادی -6

گفتگوی رو در رو با یک فامیل نزدیک

من: کار پیدا کردی؟

او (با خمیازه): نه!

من: اصلاً گشتی دنبال کار؟ اصلاً از پای این کامپیوتر کوفتی پا شدی که بگردی؟

او: آره. یعنی زنگ زدم به اون شرکتی که گفتی، گفتن نیرو نمی‌خوان.

من: دیگه؟

او (شانه بالا می‌اندازد): دیگه هیچی!

من: خسته نشده باشی. بگو بیکاری چه عیبی داره که برم دنبال کار. بگو همین جا پشت میز که نشستم، بیشتر خوش می گذره. بگو اصلاً تو چی کاره‌ای که غصه‌ی کار من رو می‌خوری.

او (با دلخوری): این چه جور حرف زدنه؟ من دوست دارم کار کنم.

من:

آن یکی پرسید اشتر را که هی

از کجا می‌آیی ای اقبال پی

گفت از حمام گرم کوی تو

گفت خود پیداست در زانوی تو

دوست عزیز! گفتگو فرضی و خیالی است. شما به خودت نگیر.

گل خورده ایم

دو تا بچه نشسته اند و درباره فوتبالشان صحبت می کنند. هر دو، دوم ابتدایی هستند.
یکی می گوید: دروازه که هستی از توپ نترس، محکم باش
آن یکی می گوید: ولی من یک شوت محکم رو گرفتم. خیلی محکم بود، دستم درد گرفت. نزدیک بود دست کشم پاره بشه.
اولی به یکی از ضربه های پنالتی اشاره می کند و خوشحال است که گل کرده است و دومی از فاصله کم نقطه پنالتی ناراضی است.
...
دو تا بچه تازه از پای کامپیوتر بلند شده اند و یک دست فوتبال هیجان انگیز با هم داشته اند: یکی آلمان و دیگری اسپانیا. دو تا بچه که هر دو تا کلاس دوم ابتدایی هستند.
 
*
۵ دقیقه ای که سر سفره این دو تا با هم صحبت می کردند، من با لبخند تلخی بر لب، به یاد شما بودم.