آدرس= نشانی

هر چند آدرس خیلی در زبان ما جا افتاده است، اما به جای آن می‌توان گفت: نشانی

واژه‌های پیشنهادی دیگر را اینجا ببینید.

به گرفتار رهایی نتوان گفت آزاد

پروانه، خودش را به شیشه پنجره می‌کوبید تا بتواند راهی برای آزادی پیدا کند.

اما از طرف دیگر، گنجشک، نوک خود را به شیشه می‌زد تا راهی برای خوردن پروانه بیابد.

روزنه پنجره را بستم...

جان پروانه را از این آزادی نجات دادم.

آپلود= بارگذاری

به جای آپلود می‌شود گفت: بارگذاری یا ارسال کردن.

واژه‌های پیشنهادی دیگر را اینجا ببینید.

آبونمان= حق اشتراک

به جای لغت آبونمان، می‌توان گفت: حق اشتراک

واژه‌های پیشنهادی دیگر را اینجا ببینید.

مکالمات فرهنگی اقتصادی -6

گفتگوی رو در رو با یک فامیل نزدیک

من: کار پیدا کردی؟

او (با خمیازه): نه!

من: اصلاً گشتی دنبال کار؟ اصلاً از پای این کامپیوتر کوفتی پا شدی که بگردی؟

او: آره. یعنی زنگ زدم به اون شرکتی که گفتی، گفتن نیرو نمی‌خوان.

من: دیگه؟

او (شانه بالا می‌اندازد): دیگه هیچی!

من: خسته نشده باشی. بگو بیکاری چه عیبی داره که برم دنبال کار. بگو همین جا پشت میز که نشستم، بیشتر خوش می گذره. بگو اصلاً تو چی کاره‌ای که غصه‌ی کار من رو می‌خوری.

او (با دلخوری): این چه جور حرف زدنه؟ من دوست دارم کار کنم.

من:

آن یکی پرسید اشتر را که هی

از کجا می‌آیی ای اقبال پی

گفت از حمام گرم کوی تو

گفت خود پیداست در زانوی تو

دوست عزیز! گفتگو فرضی و خیالی است. شما به خودت نگیر.

الگوی عملی

کتابش که آماده شد، اول حدود 200 نسخه چاپ کرد و بین 200 صاحب نظر توزیع کرد. مدتی بعد جلسه‌ای گذاشت و نقد همه را در مورد کار خودش شنید. بعد اصلاحاتی که به نظرش وارد بود را اعمال کرد و کتاب را منتشر کرد.

نه این‌که مثل من مبتدی باشد و این کار را کرده باشد. آیت الله معرفت بود و این طور عمل کرد.

یک تیر و دو نشان رئیس جمهور

ما مردم، باید سختی‌ها را تحمل کنیم؟ چشم.

ما مردم، باید از یارانه انصراف بدهیم؟ چشم.

ما مردم، حق انتقاد که داریم؟ نداریم؟ حق انتقادی که البته به سرنوشت بعضی نشریات منتقد شما دچارمان نکنند.

ما از ابتدا هم منتقد بودیم و همزمان سعی در همراهی با دولت داشتیم. اما گاهی نمی توان از بعضی چیزها چشم پوشید تا به قول دوست مان علی الف، هر فاجعه‌ای را رقم بزنند.

*

آقای رئیس جمهور، در ابتدای سال فرهنگ و اقتصاد، یک تیر و دو نشان زده‌اید. هم فاجعه‌ی فرهنگی به بار آورده‌اید و هم فاجعه‌ی اقتصادی. در شرایطی که برای انصراف دادن مردم به التماس افتاده‌اید، چطور می‌توانید هزینه میلیاردی برای یک جشن (+ و +) انجام دهید؟ متأسفانه افتضاح فرهنگی این جشن، پشت افتضاح اقتصادی‌اش گم شده است.

رقص دختران و مراسم ضدفرهنگی با هزینه‌ی بیت‌المال و به بهانه میلاد حضرت صدیقه‌ی طاهره از یک طرف دامن شما را گرفته است و اسراف پول مردم و از بین بردن اعتمادها از طرف دیگر.

 آقای رئیس جمهور، یا بیا و با شجاعت عذرخواهی کن و هزینه را از پول شخصی‌ات!!! به بیت‌المال برگردان. یا لااقل با وقاحت چشم بدوز به دوربین‌ها و بگو این حرف‌ها دروغ است و برای تخریب دولت ساخته شده است تا آن‌ها که هنوز طرف‌دارت باقی‌مانده‌اند حرفی برای دفاع داشته باشند.

*

البته جای تشکر فراوان وجود دارد از همسر گرامی جناب آقای صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی که در اعتراض به وضعیت جلسه، آن را ترک کرده‌اند.

*

دعوت می‌کنم از دوستان دیگر که آنها نیز به این موضوع واکنش نشان دهند و راه را بر تکرار این فاجعه ببندند.

*

مراسم روز زن سال قبل آقای روحانی چگونه بود؟ +