امروز دلم دوباره یاد مدینه خواهد کرد. یاد مسجدالنبی
*
امروز میان مسجدالحرام دلم یاد گنبد خضرا خواهد کرد. یاد پیامبر. یاد آن کسی که به صورت و سیرت، شبیه ترین به او بود. یاد شبیه پیامبر.
*
*
می ایستم امروز خدا را به تماشا
ای محو شکوه تو خداوند سراپا
با آمدنت قاعده عشق به هم خورد
لیلای تو مجنون شد و مجنون تو لیلا
ابروی تو پیوسته به هم خوف و رجا را
چشمان تو کانون تولا و تبرا
چون چشم تو دل می برد از گوشه نشینان
شد گوشه شش گوشه برای تو مهیا
از گوشه شش گوشه دلم با تو سفر کرد
ناگاه درآورد سر از گنبد خضرا
*امروز میان مسجدالحرام دلم یاد گنبد خضرا خواهد کرد. یاد پیامبر. یاد آن کسی که به صورت و سیرت، شبیه ترین به او بود. یاد شبیه پیامبر.
*
زخم ها با تو چه کردند؟ جوان تر شده ای
به خدا بیش تر از پیش پیمبر شده ای
باز هم عطر گل یاس به گیسو داری
ولی این بار چرا دست به پهلو داری؟
کربلا کوچه ندارد، همه جایش دشت است
یاس در یاس مگر مادر من برگشته است؟
*در میانه مسجدالحرام خواهم نشست و به یاد کوچه های بنی هاشم خواهم بود. کاش می شد در مسجدالحرام هم کوچه باز کنیم و سینه بزنیم. می شود، به زودی. ان شاءالله.
شعرها از «قبله مایل به تو» سروده های سید حمیدرضا برقعی انتخاب شده اند. همچنین این مجموعه، سفرنامه احتمالی من به حج است که پیش از عزیمت، آماده کرده ام و به تدریج منتشر می شود. همه آن را ببینید+
احتمالاً در روز میلاد عباس بن علی، در حسرت کوچه بنی هاشم، در همان حوالی نشسته ام. در حسرت کوچه ای که بوی فاطمه بدهد. در حسرت کوچه ای که عباس بن علی علیه السلام، در یکی از پیچ هایش با غضب مشتش را گره کرده و به مادرش فاطمه می اندیشد.