مقصد

برای رسیدن به کعبه
از ناسوت به لاهوت
از لاهوت به هپروت
...
مسافرین ترکستان پیاده شوند.

ماشین اصلاح

خدا خیرش بده، فقط سر و صدا و غرغر نداره؛ اصلاح هم می کنه...

گل خورده ایم

دو تا بچه نشسته اند و درباره فوتبالشان صحبت می کنند. هر دو، دوم ابتدایی هستند.
یکی می گوید: دروازه که هستی از توپ نترس، محکم باش
آن یکی می گوید: ولی من یک شوت محکم رو گرفتم. خیلی محکم بود، دستم درد گرفت. نزدیک بود دست کشم پاره بشه.
اولی به یکی از ضربه های پنالتی اشاره می کند و خوشحال است که گل کرده است و دومی از فاصله کم نقطه پنالتی ناراضی است.
...
دو تا بچه تازه از پای کامپیوتر بلند شده اند و یک دست فوتبال هیجان انگیز با هم داشته اند: یکی آلمان و دیگری اسپانیا. دو تا بچه که هر دو تا کلاس دوم ابتدایی هستند.
 
*
۵ دقیقه ای که سر سفره این دو تا با هم صحبت می کردند، من با لبخند تلخی بر لب، به یاد شما بودم.

تردید

نمی دانم قبل از ظهور بهتر است یا بعد از ظهور!
که شهید شوم
 
 
*
انگار دعوت نامه فرستاده اند که تو رو خدا انتخاب کن کی قرار است شهید شوی ملک الموت منتظر تصمیم حضرت عالی است...
راستی ملک الموت منتظر تصمیم شما می ماند یا بدون هماهنگی قبلی می آید؟

خدا غصه هایت را زیاد کند...

باید حضور داشته باشیم:
در خانه، در اداره، پیش فامیل، بین دوستان، درون مدرسه یا دانشگاه، کنار همسایه ها، در مسجد محل، درون فضای شهر، میان آشنایان و حتی در کنار غریبه ها
و باید دغدغه داشته باشیم:
برای فرهنگ، برای دین، به خاطر اقتصاد، نگرانی آموزش و درس، دغدغه کار، غصه تربیت و...
و باید در هر حضور خود، همه این دغدغه ها را حفظ کنیم:
دغدغه فرهنگ در جامعه، نگرانی تربیت در خانه، غصه دین در دانشگاه و...
اما خدا آن همه توانایی به ما نداده است که به نحو کامل بتوانیم همه این دغدغه ها را در تمامی حضورهای خود رفع کنیم. پس تنها می توانیم به بعضی مشغول شویم و غصه بعضی دیگر را در دل نگه داریم...
این است که
نیت المومن خیر من عمله
نیت مومن از آنچه انجام می دهد بهتر است
یعنی می خواهد خیلی کارهای دیگر بکند، اما نمی تواند...

دسته بندی

آدم ها دو دسته اند:

یا جهادی هستند

و یا ببعی

کلوا ورعوا انعامکم

***

وینه سفلی فراموش نشدنی بود. کرمانشاه- هلشی- بخش سرفیروزآباد- منطقه عثمانوند

آماده باش

با این اوضاع عربستان...

یک نقشه خوب برای حرم بقیع لازم داریم.

---

در ادامه:

تا اواسط نوروز نیستم. التماس دعا

من هم بازی

برادران عزیزم:

امید حسینی

حسین قدیانی

تقی دژاکام

و همه کسان دیگری که در بحث داغ وبلاگی در مورد فحاشی و اهانت به ف.ه شرکت کردید...

آقا، امروز آب پاکی را روی دست همه مان ریخت+. خوش به حال کسانی که قبل از اینکه رهبرشان لب باز کند، مسیر درست را تشخیص دادند.

و خوش به حال کسانی که وقتی دانستند اشتباه کرده اند، پافشاری یا توجیه نکردند.

----

قبلا جایی نوشته بودم که اینگونه بحث ها و نقدهای درون گفتمانی (به شرط افزایش ظرفیت نقد پذیری) بسیار خوب و ضروری هستند. امیدوارم باز هم شاهدشان باشیم (البته با زبانی نرم تر)

همواره

زندگی ما مثل راه رفتن روی ساحل شنی دریاست...

هر جا که می رویم رد پای ما در ساحل باقی می ماند، مگر آنکه موج رحمتی از دریا بیاید و جای پای ما را مخفی کند...

هدیه

در پیامکی نوشتم: «سلام. ۱۴ اسفند، سالگرد شهادت شهید جوشقان نژاد. برای شادی روح او و امام راحل، فاتحه و دو هفته نماز اول وقت و صلوات»

این جواب ها آمد:

• روشن شود هزار چراغ از فتیله ای/ یک داغ دل بس است برای قبیله ای. روحش شاد
• شهدا مخلصانه رفتند. آنانکه ماندند ناخالص شدند.
• نهار چی می دی؟ (پاسخ دادم: کوفت)
• به جای تبلیغ برای شهدا و این حرفها، بدهی تو بده که به خاطر حق الناس نری جهنم (بعد از گفت و گو معلوم شد اشتباه گرفته و بدهی نداشتم)
• خوشا آنانکه از پیمانه دوست، شراب عشق نوشیدند و رفتند.
• یاد و نامش برای همیشه گرامی باد.
• خدا شهدای ما را با شهدای کربلا محشور کند.
• به به عجب فراخوانی! حشرکم الله و ایانا معه
• ان شاء الله با امام حسین محشور بشن! اما فکر کنم منظورت این بود که همه این کارها رو خودت انجام می دی دیگه؟(پاسخ درخور داده شد... اینجا قابل ذکر نیست!)
• فاتحه و صلوات انجام شد. نماز اول وقت به تو مربوط نیست. بذار آخر عمری حالمونو بکنیم بابا.
• چشم. روحش با اهل بیت ع محشور باد. خداوند ما و شما را به پیشگاهشان برساند.
• ان شاء الله از پویندگان راه امام و شهدا تحت زعامت حضرت آقا باشیم.
• خدا روح پدر عزیزتان را با اهل بیت محشور و ما را از شفاعت شهدا بهرمند گرداند.
• زندگی سراسر آزمون است و شهادت مهر قبولی. یادشان گرامی باد
• پیامکتون ناقص اومد. (پاسخ دادم که احتمالا لیاقت نداشته. مقاومت کرد، حالیش کردم که حتما مشکل از لیاقت خودش بوده. بالاخره قانع شد.)

-----

پس از نگارش:

در اداره لب مطلب دوستانی که این پیام را دریافت کرده بودند این بود که: بی مایه فطیر است. یعنی که نهار فراموش نشود... حالا هر چه اصرار کردیم که از نخ این صحبتها بیرون بیایند، نشد که نشد. بعضی ها که اصلا گفتند اگر نهار ندهی همان نمازی را هم که می خواندیم، تعطیل می کنیم... گناهش گردن خودت.

این یک پست از «ریز» بودن درآمد و درشت شد. می بخشید.